رابرت فیسک، تحلیل گر سیاسی ایندیپندنت در مقاله ای تند و خشمگینانه می پرسد: تا کی ما اروپایی ها وانمود خواهیم کرد، که فلسطینیان، از جنس ما انسان ها نیستند؟ چگونه می توان فلسطینیان را ملامت کرد؟ آن هایی که هفت دهه پیش، مهاجرت درد انگیز را از خانه و کاشانه شان آغاز کردند. ایستگاه های رادیویی آن روز هشدار می دادند، که یا خانه هایشان را ترک کنند، یا آن ها را به دریا می اندازیم. رادیوهایی که بعد ها گفتند، وجود نداشتند. ایندیپندنت می نویسد: اکنون با آتش اسرائیل، دنیایی هیولایی، وحشتناک و خبیثانه به پا شده است.رابرت فیسک می نویسد: شصت فلسطینی در یک روز قربانی شده، دو هزار و چهارصد تن مجروح.نیمی از آن ها، با آتش زنده شلیک ها. این ارقام، تکان دهنده و فاجعی اند. چه کسی تضمین می دهد، این ارقام به مرگ ششصد فلسطینی، در هفته دیگر نیانجامد، یا شش هزار فلسطینی در ماه دیگر؟ اگر چنین قتل عامی را در چنین مقیاسی، بپذیریم، در هفته ها و ماه های دیگر، چه تضمینی برای عدم وقوع چنین فاجعه ای است؟