غواصان قادر به کشف کشتی تاج آهنین در اعماق آب ها نبودند ، چرا که کشتی در هفتصد متری اعماق آب بود.کشتی از 77 سال پیش به نظر دست نخورده  مانده است. کشتی بر اساس پیمان تاریخی کشتی های غرق شده سال 1976  محفوظ خواهد ماند.این یکی از چهار کشتی درآب های ویکتوریای استرالیا است.

روزنامه  فرانسوی لوفیگارو، از کشف یک کشتی استرالیایی در ژرفای اقیانوس ، پس از 77 سال خبر می دهد. کشتی ای که در جنگ جهانی ، توسط حمله زیر دریایی ژاپنی ، غرق شد. این از بزرگ ترین کشتی های جنگی در جنگ جهانی دوم بود. با حمله ای که سی و هشت تن از چهل و سه خدمه آن کشته شدند.کشتی  تاج آهنین که بار حمل می کرد و د ر شصت ثانیه ، پس از حمله ، غرق شد. کشتی در یکصد کیلومتری  در استرالیا یا فن آوری ، پیش رفته ردیاب صدایی کشف شد.

تصویر سیاه چاله ، به آسانی به دست نیامد. بیش از دویست دانشمند و پژوهشگر در طول دو سال ، به مدد تلسکوپ «افق اتفاق» کار کردند. طرحی که در شبکه ای بیش از هشت تلسکوپ رادیویی ، برای رصد سیاه چاله، در کمین نشست. تلسکوپ هایی پراکنده در سراسر جهان، و ممکن شد. آن چه که بشر بیش از آن تصور می کرد ، کاری ممکن است ، یعنی دیدن نادیده ها.

تصویر سیاه چاله ، به آسانی به دست نیامد. بیش از دویست دانشمند و پژوهشگر در طول دو سال ، به مدد تلسکوپ «افق اتفاق» کار کردند. طرحی که در شبکه ای بیش از هشت تلسکوپ رادیویی ، برای رصد سیاه چاله، در کمین نشست. تلسکوپ هایی پراکنده در سراسر جهان، و ممکن شد. آن چه که بشر بیش از آن تصور می کرد ، کاری ممکن است ، یعنی دیدن نادیده ها.

سیاه چاله ها ، همیشه، داستان ها و در فیلم های علمی تخیلی ، جای داشتند.جرمی سیاه و چرخان ، در دل فضا ، که هر آنچه ، جرات نزدیک شدن به آن را داشت ، به سرعت ، می بلعید.جرمی که هرگز بشر آن را تا ماه گذشته ندیده بود. درآن ماه ، به مدد تلسکوپ «افق اتفاق» دیده شد. تصویری از سیاه چاله ای در انبوه گاز و غبارهای فضایی اکنون دکتر زیری یونسی در دانشگاه ساوت تامتون می گوید : سیاه چاله ،تنها یک تصویر زیبا و شگفت انگیز نیست. بسیاری رازها دارد که بشر باید به آن پی برد.

فضانوردان ، از نخستین کاهو محصول به عمل آمده در دانشگاه فضایی تغذیه کردند.آن ها‌، نخستین  گاز را به کاهوهای فضایی زدند. این ، از جمله تجربه های کاشت گیاهان در ایستگاه فضایی است.این نخستین تعذیه انسان در فضا است. سه فضانورد  آمریکایی ،پس از خوردن کاهو ، گفتند ؛ خوش طعم است. گروه فضانوردان به چنین یافته ای رسیدند. چشیدن و خوردن کاهویی با سرکه و روغن زیتون

آیا انسان در فضا می تواند به خواب زمستانی برود ؟ آن چه برفراز موجودات دیگر ، بر روی زمین چنین می کند.اکنون دانشمندان دارند امکان دست یابی  به چنین  توانی را در  انسان ها ، آن ها در فضا  ، بررسی می کند ، در مثل‌، چون سفر دراز به مریخ... . چه بهتر در این راه انسان با به خواب رفتن به اصطلاح زمستانی‌، نیروی خود را ذخیره کندو به خواب عمیقی برود. لمور بوی ماداگاسکار ، ماه ها  ، برای ذخیره کردن مواد غذایی ، به خواب می رود.موجودات زنده دیگر هم. برای انسان ، اما این یک رویا است.البته تا به امروز ، اکنون دانشمندان ، براین فرضیه  کار می کنند.

قیام روبات هایی با هوش مصنوعی ، علیه سازندگان آن ها ، ناخواسته خواهد بود ، چرا که این ماشین ها ، صاحب حس خواهند بود و در تجزیه و تحلیل دستورها و فرمان های انسان ، ممکن است به نتایجی خلاف آن ها ، عمل کنند.دانشگاه کالیفرنیا ، در برکلی ، اکنون مرکزی را ایجاد کرده است که در  آن به هوش مصنوعی ، نگاه متفاوتی می شود ، این که روبات ها ، با هوش مصنوعی باید با انسان ، مهربان باشند و او را دوست داشته باشند.خطر قیام روبات های هوشمند علیه انسان ، ناگهان رخ نمی دهد. آرام آرام ، شکل می گیرد آنها ، صاحب شعور و احساسات درونی می شوند و البته صاحب وجدان هم.

قیام روبات ها ، عنوان گزارش صفحه هوش مصنوعی ، در روزنامه انگلیسی گاردین است و این که : روبات های شریر با هوش مصنوعی را فراموش کنید ، خطرهای بزرگ تر در راه اند. این که  روبات ها ، فرمان های انسان ها را  بی ثمر کنند ، نقش برآب کنندو انسان ها را بیازارند.این خطر بزرگ در راه از سوی هوش مصنوعی است. این که روبات ها ، دستورات ما را بشنوند و علیه آن ها قیام کنند با گسترش هوش مصنوعی در روبات ها ، آرام آرام ، این خطر ، شکل می گیرد.ماشین هایی احساسی ، که علیه سازندگان شان قد راست می کنند.فیلم تخیلی نابودگر را یادتان هست یا اودیسه فضای 2001 را .

گروه همسرایان ملی آشوری

هیات مدیره انجمن دریافت:   گروه همسرایان ملی آشوری‌، که گاه وابستگی به انجمن را به دنبال نام خود دارد  و گاه بی هیچ وابستگی می آید ، با تاسف  در طول این سال ها ، جایگاه درخورش را ، نیافته است. از این رو هیات مدیره یک کارگروه  ، برای مذاکره با آقای امیل ملک ، رهبر گروه ، انتخاب و برنامه ریزی برای تعالی آن آغاز شد. در این میان دو دیدار ثمربخش شکل گرفت و آخرین روز دوشنبه 30 اردیبهشت بود.

 به خواست هیات مدیره انجمن ، نخست درباره جایگاه ، توان ، قوت ها ، آسیب ها ، هنجارها ، بحث و تبادل نظر شد. تا برای دست یابی به یک پیمان همکاری ،  چه وابسته چه مستقل ، برنامه ریزی لازم شود.

باور انجمن بر این است که نام «ملی» ، از تقدس والایی برخوردار است و هر تشکلی که چنین نام را بر خود ببیند، می باید از شان و جایگاه والایی برخوردار باشد. ابتدایی ترین  بستر ، برای یک گروه بی تردید ، جای مناسب ،     حرفه ای  و تخصصی برای آن است . انجمن خود را ملزم  به فراهم آوردن  چنین بستری می داند و چنین خواهد کرد.

و پس از آن هیات مدیره انجمن با همیاری رهبر گروه ، همسرایان و هیات مدیره آن  ، به بازسازی ساختار حرفه ای آن خواهد پرداخت و تا رسیدن به جایگاه در خور ، شایسته  و در شان یک گروه هنری ، همیار خواهد بود.

امید ، که این حرکت حرفه ای و شایسته  و فرهنگی انجمن ، به گمان طرفین ، تعالی بخش آن و البته بی تفاوت  به باورهای غیر حرفه ای و نومیدساز باشد. تا آن هنگام ...