پژوهش های تازه نشان می دهد ضایعات کلیسم به دیواره های رگ های آدم ها می نشیند و همین سبب ایجاد دیابت و بیماری های کلیوی می شود.این ضایعات سبب سخت شدن ماهیچه ها در بیماران دچار آرتروز هم می شوند. اکنون پژوهشگران پاسخی برای مانع شدن ضایعات کلیسیم به بدن انسان یافته اند. ملکولی به نام «پولی» یا «تار». این ملکول به هنگام آسیب دیدن ، سلول ، تولید می شود ، که می تواند مانع این نارسایی ها در بدن انسان بشود.

له رپوبلیکا با ارائه این پژوهش  می نویسد: در پایان قرن ، مردگان ، بیش از زنده ها در شبکه اجتماعی فیسبوک ، حکومت خواهند بود. «کارل اوهمان» ، از نویسندگان این مقاله پژوهشی ، با عنوان  ، آیندگان  حکومت مردگان ، در فضای مجازی می گوید:  چه کسانی قادر به حفظ این صفحات مجازی خواهند بود؟ پژوهشگران می گویند: پیش از این هرگز این حجم از اطلاعات درباره فرهنگ و رفتارهای اجتماعی آدم ها ، در یک جا ، بایگانی نشده بود. و این کتاب دیجیتال مردگان برای گپ با زنده ها خواهد بود.

روزنامه ایتالیایی له رپوبلیکا ، می نویسد در سال 2070 صاحبان زنده  صفحه در فیس بوک ، در اقلیت خواهند بود. پروفایل آدم های مرده ، با عکس ها ، ویدیوها ، پیام هایشان، بیش از آدم هایی خواهند بود‌، که هنوز زنده و بر سیاره ، قدم می زنند. این پیش بینی موسسه اینترنت دانشگاه آکسفورد است. در سال 2018 تا 2100 بیش از پنج میلیارد و چهارصد میلیون کاربر فیسبوک ، زنده نخواهند بود. در طول پنجاه سال ، مردگان  صاحب صفحه در این شبکه  اجتماعی بیش از زنده ها خواهند بود. با این رشد تا پایان قرن تعداد مردگان در فیسبوک به رقم چهار میلیارد و 9 میلیون تن خواهند رسید.

آشوریان گرامی

به اطلاع می رساند به منظور رفع پاره ای از موانع حقوقی جهت ثبت تغییرات انجمن آشوریان تهران، نوبت دوم مجمع عمومی عادی که مقرر بود در روز جمعه ۱۰ خردادماه در محل انجمن برگزار گردد،در تاریخ دیگری که به زودی اعلام خواهد شد، برگزار می شود.

هیات مدیره انجمن آشوریان تهران

بیشتر نیازمند عمل هستیم تا حرف

ما آشوریان در دوران اولیه تاریخ ، پیشرو کلیه جهانیان بوده ایم و پیوسته در حال خدمت برای رساندن فایده به بشریت بوده ایم و همیشه به آن عملکردهای ادوار گذشته  افتخار میکنیم و میگوییم که اجداد ما اینگونه و آنگونه بودند. با ندای بلند اعلام میکنیم که آشوریان مخترع همه چیز بوده اند : مخترع تقسیم زمان از ثانیه ها تا سال ها ، مخترع خط نوشتار ، مخترع داد وستد ، مخترع خط و آلات موسیقی  و گسترش دهنده کلیه علوم ! اما واقعا امروز کجا ایستاده ایم؟ چه فایده ای به امتمان می رسانیم؟ چه میراثی برای آیندگانمان به جا میگذاریم؟ چند نفر از ما به مسائلی که بسیار مهم و ضروری اند آگاهیم؟
متاسفم که بگویم ، بسیار کم. عملکردهای ماندگار انجمنهای ملیمان را میبینیم ، به جای اینکه به سمت فعالیتهای ادبی، فرهنگی،هنری و غیره بروند و پشتیبان افرادی باشند که تاریخ آشوریان را زنده نگه میدارند ، بدنبال فعالیتهای شخصی اند و با فراموش کردن وظیفه اصلیشان ، سعی میکنند فقط خودی نشان دهند و اگر شخصی نتواند کار محوله اش را به انجام برساند ، در برابرآن وظیفه می ایستد تا دیگران نیز نتوانند آن را به انجام برسانند. تاسف بار است که برخی مسئولین، بیشتر بدنبال حرف و نشان دادن خود هستند تا عملکرد مورد انتظار و فایده دار.
هدفم این نیست که بگویم تمام انجمنهای ملی ما اینگونه اند ، اما این وضعیت تلخ وارد انجمنمان شده و باعث عدم موفقیتمان گردیده است. همه امتها به سمت پیشرفت می روند اما ما روز به روز پسرفت داریم و نه از همسایه هایمان و نه از گذشته مان درس نمیگیریم ، بلکه هرکس دوست دارد هر مسیری را تجربه کند ، حتی اگر فرد قبل از او از آن مسیر ضرر دیده است! یکی از اعمال بسیار متعفن این است که اگر با فردی مشکل شخصی دارند ، این مشکل در عملکرد ملیشان  نیز اثر میگذارد و در برابر نظرات آن فرد می ایستند حتی اگر پیشنهاد آن فرد شایسته باشد، چون مشکل شخصی با او دارند.این یک بیماری تلخی است که بر جان ملتمان افتاده و مانند یک کرم به هر سمت می لولد تا کل جامعه را گرفتار کند و متاسفم که در بسیاری از موارد در عملکردش موفق بوده است و بسیار مناسب به هدف کثیفش رسیده است.
ما اگر بیدارشویم که که چه وظیفه سنگینی بر عهده هریک از ماست ، آنگاه  محافظه کارانه برای رسیدن به اهداف عالی ، متحد میشویم . هدف عالی این نیست که فقط به اسم ، در هیئتی یا اجتماعی ٫عامل باشیم ، بلکه برماست که برحسب زمانه و وضعیت و دانشمان ، وفادار و روراست به هم ملتمان بمانیم و به وظیفه ای که به ما محول شده ، عمل کنیم.
از آنجا که به انتخابات انجمن آشوریهای تهران نزدیک میشویم ، انجمنی بسیار مهم ، که بایستی در هر مسیری که اساسنامه اش مشخص کرده قوی و عملگرا باشد و در جهت نفع ملی حرکت کند. پس هر کدام از ما کسی را انتخاب کنیم که از روح ملی پر شده باشد و اهداف منیت نداشته باشد تا بهره شخصی ببرد نه نفع عمومی. دعوت میکنیم تا با تمام توان در انتخابات شرکت کنید و رای خود را به افراد روراست امتمان بدهید.
با آرزوی پیشرفت ملی

برگردان فارسی از نوشته آشوری نانسی آلدو

سیمونه وانسینی در صفحه طب و پژوهش روزنامه ایتالیایی له رپوبلیکا ، می نویسد : امروزه میلیون ها تن در جهان ، زندگی شان را مدیون  پیس میکر هستند ، دستگاهی کوچک و قابل کاشت در بدن که ضربان قلب را تنظیم می کند. این نمونه ها، با باطری کار می کنند ، اما در آینده «پیس میکری» خواهد آمد ، که نیازی به باطری نخواهد داشت.مثل یک ساعت خودکار ، که انرژی  خود را از حرکت انسان به دست می‌ آورد. در این  مورد ، ضربان قلب ، این انرژی را به دستگاه می دهد.

«پیس میکر» ،اکنون انرژی اش را از راه سایش برخی مواد به هم به دست  می‌ آورد. انرژی ای  حاصل از سایش فیلم های بسیار نازک. اکنون با این تدبیر ، و به مدد همین  فن آوری ، «پیس میکر» ، بدون نیاز به باطری که عمری محدود دارد ، در بدن ، کاشته می شود. باطری هایی که می گویند عمر پنج تا ده سال و حداکثر پانزده سال دارند. فن آوری ای که به مدد یک موسسه ، پدید آمده است. موسسه فن آوری «جورجیا» این فن آوری را با موفقیت در حیوانات ، آزموده است.

«لئوناردو داوینچی» بودن. فیلمی است به مناسبت پانصدمین سالمرگ این نابغه ، در رم. فیلمی بر اساس یک نمایش با نام  لئوناردو داوینچی  بودن ، یک گفت و گوی ناممکن. فیلم را  ماسی میلیانو فینازر فلوری ساخته است. فیلم نگاهی دارد به هر آن جا که این نابغه  بزرگ پا گذاشته است و پرسش هایی از این مخترع و نقاش بزرگ می کنند. پاسخ هایش را به تصور کارگردان داوینچی می دهد. چگونه تو را وصف کنم  چه بخوانم آقای من؟ هنرمند؟ نقاش ؟ آرشیتکت ؟ دانشمند؟ مهندس ؟ او می گوید بگوئید مخترع. من مخترع ام.

سیارک آپوفیس مثل یک ستاره در  آسمان می درخشد.سیارکی عظیم ، به طول سیصد و چهل متر. در گذر از کنار زمین ، بی‌آزار خواهد بود. دانشمندان و پژوهشگران  به گونه های مختلف ، آن را به تماشا خواهد داشت. گذر بسیار نزدیک آپوفیس از کنار زمین  ، فرضی  نادر برای شناخت آن برای دانشمندان ، فراهم می آورد. برای نخستین بار ، تماشای آن بدون چشم مسلح ممکن خواهد بود. سریع خواهد گذشت ، فراز اقیانوس اطلس  را در یک دقیقه ، طی  می کند.

ناسا در تدارک استقبال از یک سیارک است که ده سال دیگر راهی زمین می شود. آن را پرتگاه بزرگ خوانده است. سیارکی که از کنار زمین خواهد گذشت.چنان سریع می آید ، که طول ماه را در یک دقیقه  ، طی خواهد کرد. دانشمندان  آن را «آپوفیس» خوانده اند. به باور افسانه های مصری ، خدای پرتگاه ها بوده است. بسیار نزدیک به زمین خواهد بود. در فاصله ای همانند گذر یک سفینه ، از کنار زمین یعنی نوزده هزار مایل.