«لئوناردو داوینچی» بودن. فیلمی است به مناسبت پانصدمین سالمرگ این نابغه ، در رم. فیلمی بر اساس یک نمایش با نام لئوناردو داوینچی بودن ، یک گفت و گوی ناممکن. فیلم را ماسی میلیانو فینازر فلوری ساخته است. فیلم نگاهی دارد به هر آن جا که این نابغه بزرگ پا گذاشته است و پرسش هایی از این مخترع و نقاش بزرگ می کنند. پاسخ هایش را به تصور کارگردان داوینچی می دهد. چگونه تو را وصف کنم چه بخوانم آقای من؟ هنرمند؟ نقاش ؟ آرشیتکت ؟ دانشمند؟ مهندس ؟ او می گوید بگوئید مخترع. من مخترع ام.
آقای من ، هراس نداری از آنان که تو را فقط مخترع بخوانند بزرگ ترین دغدغه شما چه بود؟ کدام نقاشی است ؟ شیوه _ کارتان چه بود؟ بلند پروازی داشته اید؟ علائق تان کدام است. می خواهی راهایت را فاش کنی؟ از گذشته ای دور آمدی و آن گاه رازهایی را از آن سوی نابغه داشتی ، که همه حقیقت پیدا کردند. پرسش های بسیاری است آقای من حقیقت کدام است آقای من ؟ نابغه ای بی آرامش چه کسی در پشت این چهره است ؟ فقط عشق.
افزایش اندازه قلم
یکی از مهمترین آداب اجتماعی آشوریان ایران، چنین بوده که هرگاه جمعیت آنان در شهری روی به فزونی نهاده است، آنان به تاسیس انجمنهای ملی و فرهنگی و اجتماعی مبادرت نموده اند. به همین جهت بود که در سال 1898، پس از مهاجرت عده ی کثیری از جوانان آشوری-کلدانی ساکن سلماس به تهران و استخدام در وزارتخانه ها و ادارات دولتی، بنیان اولیه ی انجمن آشوریان تهران گذارده شد.
ایمیل: 
تلفن: 44312777
فکس: 44312886
