گروه همسرایان ملی آشوری
هیات مدیره انجمن دریافت: گروه همسرایان ملی آشوری، که گاه وابستگی به انجمن را به دنبال نام خود دارد و گاه بی هیچ وابستگی می آید ، با تاسف در طول این سال ها ، جایگاه درخورش را ، نیافته است. از این رو هیات مدیره یک کارگروه ، برای مذاکره با آقای امیل ملک ، رهبر گروه ، انتخاب و برنامه ریزی برای تعالی آن آغاز شد. در این میان دو دیدار ثمربخش شکل گرفت و آخرین روز دوشنبه 30 اردیبهشت بود.
به خواست هیات مدیره انجمن ، نخست درباره جایگاه ، توان ، قوت ها ، آسیب ها ، هنجارها ، بحث و تبادل نظر شد. تا برای دست یابی به یک پیمان همکاری ، چه وابسته چه مستقل ، برنامه ریزی لازم شود.
باور انجمن بر این است که نام «ملی» ، از تقدس والایی برخوردار است و هر تشکلی که چنین نام را بر خود ببیند، می باید از شان و جایگاه والایی برخوردار باشد. ابتدایی ترین بستر ، برای یک گروه بی تردید ، جای مناسب ، حرفه ای و تخصصی برای آن است . انجمن خود را ملزم به فراهم آوردن چنین بستری می داند و چنین خواهد کرد.
و پس از آن هیات مدیره انجمن با همیاری رهبر گروه ، همسرایان و هیات مدیره آن ، به بازسازی ساختار حرفه ای آن خواهد پرداخت و تا رسیدن به جایگاه در خور ، شایسته و در شان یک گروه هنری ، همیار خواهد بود.
امید ، که این حرکت حرفه ای و شایسته و فرهنگی انجمن ، به گمان طرفین ، تعالی بخش آن و البته بی تفاوت به باورهای غیر حرفه ای و نومیدساز باشد. تا آن هنگام ...
یکی از مهمترین آداب اجتماعی آشوریان ایران، چنین بوده که هرگاه جمعیت آنان در شهری روی به فزونی نهاده است، آنان به تاسیس انجمنهای ملی و فرهنگی و اجتماعی مبادرت نموده اند. به همین جهت بود که در سال 1898، پس از مهاجرت عده ی کثیری از جوانان آشوری-کلدانی ساکن سلماس به تهران و استخدام در وزارتخانه ها و ادارات دولتی، بنیان اولیه ی انجمن آشوریان تهران گذارده شد.