کالچو، فوتبال سنتی ایتالیا است که ریشه در قرن شانزدهم دارد. زمانی در سراسر ایتالیا سخت گسترده بود و بازی می شد. زادگاه ان فلورانس است. کالچو خوانده می شد که حالا نام فدراسیون فوتبال، به ایتالیایی است.بازی های پایانی کالچو، در فلورانس است، با لباس های سنتی فوتبالی جنگنده، چیزی به شباهت به فوتبال آمریکایی است و کشتی و مشت زنی و گذر از حریف شیوه جدال، است به هر راهی که می توانند.
کالچو، بعد از سال های 1600 کمرنگ شده بود تا در زمان موسولینی، زندگی دوباره یافت. بازی پایانی، کالچو، اکنون سر گرفت. گفته می شود،کالچو، حتی پاپ ها را هم به میدان می کشانده است. کالچو، به طور معمول پنجاه دقیقه به درازا می کشد. البته همراه است با کشتی و مشت و لگد.کالچو به خلاف فوتبال آمریکایی، فقط دو تن با هم برای تصاحب توپ جدال می کنند. مشت و لگد و کوبیدن آرنج، برای تصاحب توپ، مجاز است.
یکی از مهمترین آداب اجتماعی آشوریان ایران، چنین بوده که هرگاه جمعیت آنان در شهری روی به فزونی نهاده است، آنان به تاسیس انجمنهای ملی و فرهنگی و اجتماعی مبادرت نموده اند. به همین جهت بود که در سال 1898، پس از مهاجرت عده ی کثیری از جوانان آشوری-کلدانی ساکن سلماس به تهران و استخدام در وزارتخانه ها و ادارات دولتی، بنیان اولیه ی انجمن آشوریان تهران گذارده شد.