یکصد قبیله شاد در جهان هنوز، مانده اند. یکصد قبیله، دور از هرگونه دست رسی به سیاره ما، در سراسر آمازون، گینه نو و هند. راز بقای آن ها، در انزوای آن ها است. در جزیره سن تینل، درهند، هزاران سال است، که قبیله ای ماندگار است. با آن، بیش از یکصد قبیله، در انزوا و بدون ارتباط با جهان، به سرمی برند. دورتر از آن میان پرو و برزیل، آدم هایی با صورت رنگ کرده و گونه ای نیزه و سپر در انتظار حمله بیگانگان اند.
یکی از مهمترین آداب اجتماعی آشوریان ایران، چنین بوده که هرگاه جمعیت آنان در شهری روی به فزونی نهاده است، آنان به تاسیس انجمنهای ملی و فرهنگی و اجتماعی مبادرت نموده اند. به همین جهت بود که در سال 1898، پس از مهاجرت عده ی کثیری از جوانان آشوری-کلدانی ساکن سلماس به تهران و استخدام در وزارتخانه ها و ادارات دولتی، بنیان اولیه ی انجمن آشوریان تهران گذارده شد.