تایید شد مریخ نورد آپورتیونیتی، برسطح مریخ، خاموش شد. پانزده سال است که روبات نشسته برمریخ نورد، همه اطلاعات ارزنده از سیاره سرخ را راهی زمین می کند، هشت ماه پیش اما ساکت شد و اکنون می گویند برای همیشه خاموش شده است. پژوهشگران می گویند، این یعنی پایان ماموریت آپورتیونیتی فضاشناسان می گویند، این مریخ نورد، دانسته های مارا درباره این سیاره، دگرگون کرد. توماس زورباجین مدیر این ماموریت، خبر خاموشی آپورتیونیتی را اعلام کرد.

تلسکوپ تس، برای شکار بیست هزار دنیای تازه، به فضا پرتاب می شود. تلسکوپی که راکت سپیس ایکس، آن را راهی فضا می کند تا دنیا های بیگانگان در فضا را شناسایی و شکار کند. تس درمدار بسیار بالای زمین خواهد چرخید. گردشی که چهارده روز به درازا خواهد کشید، و برای نخستین بار، اطلاعاتی تازه، از دنیاهای نادیده دیگر راهی زمین می کند. پیش تر تلسکوپ کپلر، نشان داده بود که بیش از دومیلیون سیاره قابل سکونت در کهکشان راه شیری است. نه داغ و نه سرد با آب جاری بر آن.

دانشمندان از ماه دوم زمین می گویند، جرمی کوچک تر از ماه زمین، که میلیاردها سال پیش،دورتر از ماه ما ، به گرد زمین در چرخش بوده که اکنون مانده های آن در گردش اند. پژوهشگران می گویند، هر دو ماه در یک زمان پدید آمده و در مسیری که برای انسان شناخته شده است ، به گونه ای مسالمت آمیز در گردش بوده اند ، پس از ده ها میلیون سال زیست در کنار هم ، به هم برخورده کرده ، که ماه دوم را یک سوم اندازه ماه ما می کند. شاید این راز با این کشف فاش شود که چرا سطح ماه رو به زمین ، به نسبت مسطح است ، اما آن سوی دور ماه ، کوهستانی.

گروهی از دانشمندان در زیر زمین ، به اکوسیستمی برخورده اند که دو برابر اندازه اقیانوس های سیاره ما است. میلیاردها نمونه ارگانیسم های ریز. موجودات ذره ای میکرو .با نگاه به زندگی در ژرفای زمین در می یابیم که زمین بسیار بیشتر از آن چه بشر تصور می کرد ، زنده است. با ریز موجوداتی و اکوسیستمی ، همین جا ، در زیر پای ما ، در اعماق زمین. با وجود گرمای بسیار ، تاریکی گاه مطلق و فشار غریب زمین ، این دانشمندان می گویند بین 15 تا 23 میلیارد تن میکرو ارگانیسم در زیر زمین زنده است. به نظر می آید ، بیشتر به ذخائر تازه ای از زندگی برخورده است.در پژوهشی دیگر دانشمندان می گویند در زیر صدها کیلومتر لایه های صخره ای بر سطح زمین ، سیاره ما مقدار عظیمی آب وجود دارد. به گفته آن ها ، سه برابر اقیانوس های سطح زمین . پس از چند دهه پژوهش ، دانشمندان ذخائر عظیمی از آب ، که به راحتی سه برابر اقیانوس های روی زمین است ، در خود پنهان دارد. آبی که در حلقه ای به وسعت 660 کیلومتر ، انبار شده است.نشریه جورنال ساینس این را می گوید.

دوسال درفضا در تعقیب یک سیارک کهن است. روبات کاوشگر ایریس رکس به نزدیکی 19 کیلومتری سیارک بنو رسید. کاوشگری به شکل یک الماس که در پایان ماه دسامبر، به مدار آن می رسد. تا به امروز، هیچ سفینه فضایی در گرداگرد یک چنین جرم کوچک آسمانی، نچرخیده است. بنو، سیارک پرمخاطره ای است که تا یکصد و پنجاه سال دیگر، به زمین می رسد. اگر به سیاره ما برخورد کند، حفره ای عظیم ایجاد می کند. کاوشگر ایریس رکس شصت گرم خاک از سطح سیارک جمع کرده به زمین می آورد.

سفینه فضایی ویجر در 6 سپتامبر 1977 به فضا پرتاب شد. یعنی 41 سال پیش. این کاردستی بشر، سیزده میلیارد مایل، از زمین فاصله دارد. یعنی دورترین شی زمینی، که تا به امروز راهی ژرفای آسمان شده است. هنوز درحرکت است با سرعت سی و هشت هزار مایل در ساعت، برخی از ابزاری که دراین سفینه، نصب شده، هنوز فعال اند. و در مقاطعی با زمین در ارتباط است. اطلاعات راهی زمین، بیست ساعت طول می کشد. تا به زمین برسند. سفینه قادر است موتورهایش را پس از گذشت بیش از چهل سال، آتش کند.

همایش اقلیم در پاریس ، پایان یافت و سرانجام گرفت.کشورها ، موافقت کردند که تصمیمات آن را عملی کنند. رسیدن به یک توافق ، آن هم با سهم داشتن دویست کشور ، به نظر می آمد ، کاری نشدنی باشد، که شد. گرم شدن زمین و چاره اندیشی برای آن ،از اولویت ها ی این گردهمایی بزرگ و جهانی بود.دویست کشور برآن شدند ، تا به هرگونه ، مانع گرم شدن زمین بشوند. یک هفته داغ با مذاکره سرد ، .....
عنوان روزنامه فایننشال تایمز بود.

روبات سیارک نورد نشسته بر جرم آسمانی موسوم به یوگو پس از یک روز دوام بر آن ، مرد. ماسکوت بیشتر از هفتده ساعت دوام نیاورد و باطری آن خاموش شد و از پا درآمد.مرگی غریب در 180 میلیون مایلی زمین.هایا یوسای 2 در مدار آن ، در انتظار پیام ها و اطلاعات از سیارک بود ، که ناکام ماند.دانشمندان می کویند ، بیش از این از ماسکوت انتظار نداشتیم. هفتده ساعت زندگی بر سیارک در فضا. ماسکوت، در همین مدت ، عکس و اطلاعاتی راهی هایا یوسا در فضا و زمین کرد.

اکنون که بر ماه زمین، یخ دیده شده است، پژوهشگران درصدد راهی کردن روبات های کاوشگرند، روبات هایی که یخ و خاک را در فرآیندی، از هم جدا کنند و آب را تبدیل به نیروی الکتریسیته کنند. برخی از تولیدی های به دست آمده، صرف سوخت خواهد شد. سوختی که بی تردید برای موشک ها، ارزان تر از سوخت تولید شده بر زمین خواهد بود. سوخت برای موشک ها و کاوشگرهایی که راهی سیاره های دیگر خواهند شد البته سوختی که به آسانی به دست نخواهد آمد.