پس از بیماری آلزایمر ، پارکینسون ، دومین بیماری  متداول در اختلال عصب ها است. پژوهشگران ، هنوز از سبب پیدایی این بیماری در انسان ، بی خبرند. برخی از دانشمندان معتقدند ، که پارکینسون یا رعشه عضلات ، حاصل عواملی ژنتیکی و البته با علل محیط زیست است. آن چه  که به سلول های عصب در مغز انسان ، لطمه می زند. مغز انسان به مرور در اثر اختلال عصب انسانی ، آسیب می بیند.بیمار به آرامی ماده شیمیایی دوپامین را در مغز از انسان از دست می دهد.

ماده شیمیایی دوپامین ، عامل انتقال سیگنال های انتقال در سلول های عصب در مغز انسان است. بیماری پارکینسون ، سبب ایجاد  رعشه و لرزه در عضلات انسان  و سختی  آن ها می شود. حرکت عضلات ، در این بیماری ، آرام تر می شود. البته تعریق بیش تر ، بی خوابی ، اضطراب و افسردگی ، از دیگر نشانه های پارکینسون اند. گفته می شود ، از هر بیست تن بالای پنجاه سال ، یکی دچار آن می شود. مردان یک و نیم برابر بیش تر از زنان دچار آن می شوند. مداوای دارویی و گاه عمل جراحی ، از شیوه های درمان پارکینسون اند.

پژوهشگران می گویند: بیماری پارکینسون- سفت شدن عضلات و رعشه-  را می توان پیش هنگام شناسایی و مداوا کرد. تصویرهایی از مغز انسان می تواند، خبر از در خطر بودن او در ابتلای به پارکینسون بدهد. برخی تغییرات در مغز ، سال ها ، پیش از بروز بیماری پارکینسون ، می تواند نشانگر این بیماری در سال های بعد باشد. در مثل‌، در انگلیس، یکصد و چهل و پنج هزار تن ، دارای نشانه های پنهان از پارکینسون هستند.نشانه هایی که می تواند بیمار را در سال های بعد با رعشه و اختلال در حرکت ها رو در رو کند.