انسان کمتر توجهی به ریشه های درختان دارد. نه آن که آن را کوری درخت بنامیم، اما چون بخش به تقریب ندیدنی از درخت است، کمتر به آن توجه می شود. و این به نوشته سوزان لیدون، شرم آور است که دنیای نوین به این بخش پر اهمیت درختان توجه ندارد. ریشه ها، پناه انسان اند. بدون ریشه، بشر بی غذا می ماند. آن ها، سازنده مواد معدنی در خاک اند.چهارصد و هفتاد میلیون سال است که ریشه ها، به گونه ای شگفت آور، حافظ اکوسیستم در جهان اند.
درختی است در فرانسه، به شکل یک جغد دویست تا دویست و پنجاه سال عمر دارد. می گویند، صاعقه تنه آن را به این شکل در آورده است. انگار جغدی است که بال هایش را گشوده باشد. و کهن ترین درخت در برتون فرانسه، 1200 تا 1300 سال سن دارد، با چهارده متر پهنا و بیست متر بلندی. این ها درجرگه درخت های سال در فرانسه اند.
یکی از مهمترین آداب اجتماعی آشوریان ایران، چنین بوده که هرگاه جمعیت آنان در شهری روی به فزونی نهاده است، آنان به تاسیس انجمنهای ملی و فرهنگی و اجتماعی مبادرت نموده اند. به همین جهت بود که در سال 1898، پس از مهاجرت عده ی کثیری از جوانان آشوری-کلدانی ساکن سلماس به تهران و استخدام در وزارتخانه ها و ادارات دولتی، بنیان اولیه ی انجمن آشوریان تهران گذارده شد.