میلیاردها سال است که وجود دارد، چند قرنی است که آن را به دقت تماشا می کنیم ، و زیر نظر داریم اما چند دهه ای بیش نیست که انرژی آن را ، اندازه گیری کرده ایم ، با این همه رازهای بسیاری برای شناخت آن یعنی ستاره مانده است: خورشید ما- این ، گزارش علمی روزنامه ایتالیایی له رپولیکا است که می گوید: اکنون سفینه خورشیدی پارکر، به نزدیک ترین فاصله به آن رسیده است و در یافته است ، آن چه را که دانستیم این ستاره پر از اقیانوس موج هایی است ، که توفانی در درون آن به پا می کند. موج هایی که می توانند برای زمین آسیب رسان باشند و با آن بادهای خورشیدی اند.
یکصد و هفتاد درجه زیر صفر. دانشمندان می گویند، در این ابر زمین، معادن آهن و نیکل بسیار است. دو دانشمند فیزیکدان ستاره شناس، در مجمع فضاشناسان، از این کشف خود گفتند. سیاره را بارنارد بی/B نامیده اند، همنام ستاره ای که به گرد آن می چرخد. می گویند در این جا، گونه ای زندگی است که در قطب های زمین دیده می شود. دانشمندان، این سیاره را صحرای یخی، می خوانند که ممکن است اقیانوس هایی گرم را در زیر سطح خود داشته باشد. آن چه این باور را ممکن می سازد، حرارات زیر سطح سیاره است. سیاره ای با 233 روز گردش به دور ستاره منظومه خود.
روزنامه لوفیگارو ، باچاپ طرحی از کشتی های قرن های گذشته با بادبان های افراشته در جنگ می نویسد: اسپانیا و کلمبیا ، به بیرون کشیدن دویست تن طلا،نقره و جواهرات مانده از کشتی اسپانیایی ، مدفون در ژرفای شصد متری آب ، خواهند پرداخت.گنجی به ارزش ده میلیارد یورو از دل کشتی سن خوزه در می آید. کشتی ای که در سال 1708 با بیش از ششصد سرنشین غرق شد.شکارگران کشتی های غرق شده ، آن را جام مقدس می خوانند.
سن خوزه با حمله بی امان کشتی های انگلیسی در سواحل کلمبیا، غرق شد. سه سال پیش، موسسه اقیانوس نگاری، کشتی سن خوزه را در ژرفای ششصد متری آب کشف کردند. اکنون دولت کلمبیا، با انتشار عکس هایی از ژرفای آب ها، از یافتن آن می گوید. سیصد سال پس از جنگ بی امان، اکنون وسوسه یافتن دویست تن طلا، نقره و جواهرات، اسپانیا و کلمبیا را به کشف و استخراج مشترک واداشته است.
یکی از مهمترین آداب اجتماعی آشوریان ایران، چنین بوده که هرگاه جمعیت آنان در شهری روی به فزونی نهاده است، آنان به تاسیس انجمنهای ملی و فرهنگی و اجتماعی مبادرت نموده اند. به همین جهت بود که در سال 1898، پس از مهاجرت عده ی کثیری از جوانان آشوری-کلدانی ساکن سلماس به تهران و استخدام در وزارتخانه ها و ادارات دولتی، بنیان اولیه ی انجمن آشوریان تهران گذارده شد.