بررسی های موسیقی در سال 1993 نشان داد که ده هزار ساعت تمرین ویلن و پیانو ، می تواند یک نوازنده خبره ، پدید آورد. تمرینی که ابید به طور متوسط در سال بیست زندگی آغاز کرد. اما پژوهش تازه می گوید: چنین نیست. ده هزار ساعت تمرین بستگی به قدرت و توان طبیعی نوازنده دارد و این در مورد آدم های مختلف ، تفاوت می کند. پژوهش تازه می گوید: عواملی چون محیط زندگی و عوامل ژنتیکی در آدم های مختلف ، متفاوت است. ده هزار ساعت تمرین ، معیار نیست.

آشوریان گرامی...

هتک حرمت واهانت با حرکت هایی که فقط از آدم های طبقه های خاص ساخته است با تاسف بسیار از سوی یک_دوتن در مجمع عمومی انجمن علیه نمایندگان انجمن دیده شدکه انعکاس گسترده ای داشت. آقای مهندس هرمز مورهاج مدیر مالی انجمن نوشته ای در فضای مجازی داشت...بخش هایی از آن را برای ثبت در این فضا می آوریم که شاید درسی آموزنده برای آن ها و امثالهم باشد.

هیات تحریریه فضای مجازی انجمن آشوریان تهران

----------------------------------------------------------------------

مهمترین ویزگی برخوردهای اجتماعی، رفتارهای مودبانه است. همه ادب را می ستایند و از آن به نیکی یاد می کنند. این مشخصه مربوط به مرز و جغرافیا نیست، مربوط به بزرگ و کوچک نیست، مربوط به دین و مذهب و فرهنگ نیست؛ بلکه مربوط به همه اقشار جامعه است. اما مدح و ستایش ادب، آسان است و کار آنجا سخت می شود که پای عمل به میان بیاید.

روند مجمع عمومی را که مرور می کردم دیدم افرادی که تا دیروز در انتخابات انجمن برای انتخاب آقای کوچویی هلهله می کردند امروز روز جور دیگری رفتار می کنند همه می دانیم ادب خوب است ولی باید در عمل ثابت کنیم. تشخیص بی‌ادبی و گستاخی دیگران کار بسیار راحتی است  کاری که در مجمع آن عده قلیل انجام دادند مشخصه بی ادبی بود. یک آدم متشخص هیچ گاه به کسی کلام اهانت بار نمی‌ گوید پس کسی که اینکار را کرده نمی تواند آدم متشخصی باشد. مؤدب بودن روابط ما با دیگران را بهبود می بخشد، برای ما احترام می‌آورد، اعتمادبه‌ نفسمان را بالا برده و مهارت‌های ارتباطی‌مان را تقویت می‌کند.

هر یک از ادب و بی ادبی نشانه هایی دارد. شناخت ادب هم جز با توجه به نمودهای بی ادبی میسر نمی گردد. این نمودها و نشانه ها و علایم هم در گفتار نمایان است ، هم در رفتار و برخورد.

اگر عاقلانه زیستن و متانت در گفتارو وقار در رفتار، نشانه ادب است. بی خردی، گفتار زشت، بددهانی، تند خویی زشت گویی، دشنام و توهین، سبکسری و خیره سری، لجاجت و عناد و ... هم بی ادبی است.و بعضی از افراد رفتارشان دقیقا مصداق بی ادبی است.

آنکه در مجالس و محافل و صفها، رعایت حق دیگران و نظم و مقررات و سکوت و نوبت را نمی کند، آنکه حاضر نیست به حرف دیگران گوش دهد، کسی که در گفتگو و بحث، داد می زند، گلو پاره می کند و جانب انصاف و حق را مراعات نمی کند، آنکه ... اینها همه نشانه هایی از فقدانِ ادب است.

نمونه این افراد را در مجمع دیدیم آقای که همش حرف می زد سخنران را جوجه خطاب کرد و یا خانمی که به سخنران توهین می کرد و جیغ می زد مصداق کامل بی ادبی هستند. دقیقا معلوم بود منافع این افراد در خطر است  که اینچنین رفتارهایی می کنند فکر نمی کنم دلشان برای انجمن و آشوری سوخته باشد اگر دلشان می سوخت مثل ژیلبرت صلیبی تشریف می آوردن انجمن منطقی صحبت می کردند و تازه یک گوشه کار را می گرفتند.

دوستی که ناراحت است چرا در پارک انجمن قلیان ممنوع است و در مجمع به این خاطر حاضر شده بود مثال بی ادبی است.

رفتار نیک دیگران، بر انسان تأثیر مثبت می گذارد. این امری روشن و طبیعی است. ناپسندیهای اخلاقی مردم نیز تأثیر سوء می گذارد. این هم عادی است. هنر انسانهای فرزانه و هوشمند آن است که از رفتارهای ناپسند دیگران هم عبرت و درس می آموزند.  من خودم سعی می کنم مثل بی ادبان رفتار نکنم بسیار زشت است.  هم نیکان الگوی نیکی اند، هم بدان سر مشق بدی برای غافلان. آدم عاقلتر کسی است که از بدیها راه خوبیها را می آموزد. این همان حکمتِ لقمانی است که از فرزانگی او سر چمشه می گیرد. به قول سعدی:  «لقمان را گفتند: ادب از که آموختی؟ گفت: از بی ادبان، که هر چه از ایشان در نظرم ناپسند آمد، از فعل آن پرهیز کردم.»

و اگر جز این بود، لقمان به لقبِ «حکیم» مشهور نمی شد. آری... ادب آموختن از بی ادبان. همچنان که باید کم حرفی را از ورّاجان پر حرف و بیهوده گوی الهام گرفت. بزرگواری و کرامت نفس را هم باید از زشتیِ کارِ تنگ نظران و خسیس طبعان فرا گرفت. تنگ نظرانی که فکر می کنند انجمن تیول پدری است و همه باید زیر نظر آنها باشد.

نشست و بر خاست و انس و معاشرت با افراد مؤدب، خلق و خوی و رفتارمان را به زینت «ادب» می آراید. ادب در معاشرت، میزان رشد و شعور انسان است و هر کس به اندازه ای می ارزد که ادب دارد. عیار سنجش قیمت افراد ادب آنان است کراوات را همه می توانند بخرند و یا ماشین آنچنانی را ولی ادب آموختنی است.

واقعا متاسفم برای افرادی که نتوانستند رعایت ادب بکنند ولی حداقل شخصیتشان برای جامعه مشخص شد.

اکنون پژوهشگران مدرسه پلی کلینیک در لوزان ، روبات هایی را با همین نگاه ، ساخته اند. آن ها را ترای باتس نام گذاشته اند. روبات هایی کوچک به وزن 10 گرم ، که در اجتماعی از خود ، تقلیدی از کار جمعی مورچه ها در طبیعت ، می کنند. با هم در ارتباط اند  و نقش های متفاوتی را بازی می کنند ، یکی از آن ها ، فرمانده می شود و بقیه ، روبات هایی کارگر. روبات های مورچه در پنج جهت خود را پیچ و تاب داده ، حرکت می کنندو ساخت آن ها، ارزان و سریع است و تولید انبوه آن ها ممکن.

نامشان «ترادی باتس» است. روبات های کوچکی ، که با الهام از قدرت و حس همکاری حشرات در طبیعت ساخته شده اند.آن ها ، اجتماعات کوچکی از خود را پدید می  آورند. یک مورچه ، کوچک و شکننده است ، به تنهایی ، کار زیادی نمی تواند بکند ، اما ستونی از آن ها ، بر همه نوع از مشکلات ،فائق می آیند. ساختارهای عظیمی در حد خود ، می سازند. مواد غذایی بزرگ تر و سنگین از خود را حمل می کنند.

پس از پژوهش ها و یافته های دکتر توماس ویلیس  ، مغز ، به عنوان مرکز سیستم اعصاب مورد پژوهش بیش تر قرار گرفت. رادیولوژی نوین ، امروز ، بسیاری از رازهای مغز در اندیشه ها و احساس های انسانی را آشکار می کند.پژوهشگران اکنون می توانند فعل و انفعالات مغز را در انسان ، به تماشا بنشینند.در حقیقت دکتر توماس ویلیس ، بانی پدید آمدن علم اعصاب شد.

پژوهشگران می گویند « مغز انسان در 25 سالگی به تکامل می رسد ، با این همه ، مدام ، خود را بازسازی می کند. مغز انسان ، به لطف میلیاردها «نورون» ، خود را اصلاح می کند.پژوهشگران با این یافته ، روشنایی تازه ای بر کارکرد مغز انسان ، می تاباند. آن چه که با گذر عمر ، تکامل دانش و فهم  ، خوانده می شود. «توماس ویلز» ، استاد داشنگاه آکسفورد ، در سال 1664 ، مغز انسان را از جمجمه خارج و کارکرد آن را پس از مرگ  تحلیل کرد. او به رازهای بسیار اندیشه و احساس آدم دست یافت.

«ناسا» اکنون طرح خود را در هیاهوی رقابت های جهانی برای تسخیر ماه ، اعلام می کند. سفینه باری «سیگنوس» اکنون ، در مسیر زمین و ایستگاه فضایی برای تامین نیازهای فضانوردان در این ایستگاه است.«سیگنوس» ، برای سفرهای آتی ، به ویژه در مدار ماه ، از طرح تازه ای باری اسکان فضانوران برخوردار  خواهد بود.کاخ سفید ، زمان پرواز برای مسکونی ساختن ماه را سال 2024 اعلام کرده است.

نامش سیگنوس از اسطوره های یونانی است ، اسطوره ای که به یک قو تبدیل شد. حالا نام یک «سفینه» فضایی است. سفینه ای  که برای مسکونی کردن ماه ، به کار خواهد رفت. این طرحی است که ناسا قصد دارد برای سال 2024 عملی کند.«سیگنوس» چون یک سفینه باربری ، عمل می کند. در مدار ماه خواهد بود و در واقع دروازه ای برای ماه ، یک ایستگاه فضایی کوچک که فضانوردان ، پیش از فرود بر ماه ، در آن ، توقف خواهند کرد. طرحی به ارزش نزدیک به دو میلیارد دلار.

پژوهشگران دانشگاه کوین ، در اونتاریوی کانادا می گویند: شیوه تفکرتان را درباره بی خوابی تغییر بدهید. جای آن  که در رختخواب مانده و بی هوده غلت بزنید. از تخت خواب پایین بیاید. ساعت عای ماندن در رختخواب را کاهش بدهید.درباره خواب فکر کنید و علل بی خوابی و ساعت های آن را یادداشت کنید. هنگامی که اساس خستگی کردید به تخت برگردید. این شیوه‌، بیش از دویست تن از بیماران را درمان کرده است.

شمردن گوسفند و خوردن شیرگرم یا قرص های خواب را فراموش کنید. پژوهشگران از شیوه  تازه ای برای پرهیز از بی خوابی می گویند. شیوه ای که در آن دارو را به کار نمی گیرد. بی خوابی مزمن ، یعنی ، تنها سه  شب خوابیدن در  ماه ، به مدت سه ماه، یا بیش تر از آن چه بین 10 تا 15 درصد آدم ها را درگیر کرده است. که البته ارتباط با مشکلات سلامت ار جمله افسردگی دارد. قرص های خواب ، برای زمانی دراز ، توصیه نمی شودو چرا که اثرهای جانبی آسیب رسان بسیار دارد. اکنون پژوهشگران از شیوه ای  دیگر می گوید.