حس می کنم ، نام برنامه ای است برای روانکاوی ، ال پایس ،روزنامه اسپانیایی می نویسد: یک روانکاو، در جیب تان. این برنامه، کمک روانی صاحبان آن است. اطلاعات شخص گردآوری شده و هوش مصنوعی ، شما را به یک روانکاو برای کمک ارتباط می دهد. نگرانی ، افسردگی و غمزدگی ، دلایلی است برای ارتباط با روانکاو هوشمندی که در گوشی تان در جیب دارید. «آی فیل» ، برنامه رایگانی است برای حل مشکلات و مسائل روانی دارنده تلفن همراه.
امروزه آدمی به شادی ، به عنوان پدیده ای مجرد نگاه می کند. چیزی است که انسان و فقط انسان ، به تنهایی آن را ، حس یا آرزو می کند. اما غم ، حاصل محدود شدن و در چهارچوب محدود ماندن است. آن چه نمی توانید به اختیار در آورید. چرا که ما به سادگی نمی توانیم ، بدون اجتماع زندگی کنیم. برخی محدودیت ها ، خوب اند و برخی بد. محدودیت ها ، البته که اجتناب ناپذیر اند. با انزوا و تنهایی ، دشوار می توان به شادی دست یافت.
پژوهشگران می گویند : نخست باید خود واقعی مان را بشناسیم یعنی که هستیم ؟ آن گاه ، شروع به تغییر دادن خود بکنیم. البته گام های نخست ، بسیار دشواراند. تا رسیدن به حس ناخود بودن ، راهی سخت در پیش است. آن گاه باید به سوی ساخت «خود تازه» بشتابید. اما آیا این ممکن است؟ چه ترفندهای عضلانی در مغز انسان ، شکل می گیرند ؟ به راستی چه تغییری در مغزمان رخ می دهد؟ این که ما چه کسی هستیم ، به راستی این فقط یک تصور است ؟ یک حس است اما تغییر خود و حتی دیگران ، کاری دشوار و گاه ناممکن است .پژوهشگران می گویند : با این همه ، ممکن است.
صاحب این اسلحه دوست داشت ، موزه آن را حفظ کند ، اما پس از یک سال و نیم بحث و جدل ، این خواسته ، ممکن نشد. به نظر می آید ، اسلحه شلیک شده است ، کسی نمی تواند مانع آن شود. کارشناسان معتقدند ، اسلحه ون گوگ ، پس از حراج ، قیمتی عجیب خواهد یافت. با حسی غریب که آدمی، وقتی آن را به دست می گیرد، به آن پی می برد.
یکی از مهمترین آداب اجتماعی آشوریان ایران، چنین بوده که هرگاه جمعیت آنان در شهری روی به فزونی نهاده است، آنان به تاسیس انجمنهای ملی و فرهنگی و اجتماعی مبادرت نموده اند. به همین جهت بود که در سال 1898، پس از مهاجرت عده ی کثیری از جوانان آشوری-کلدانی ساکن سلماس به تهران و استخدام در وزارتخانه ها و ادارات دولتی، بنیان اولیه ی انجمن آشوریان تهران گذارده شد.