بر اثر یک حادثه و اتفاق یک کهکشان باریک به عمر منظومه خورشیدی ما، به چشم فضا شناسان آمد. آن را « بدین یک» خوانده اند. سه هزار سال نوری وسعت دارد و به اندازه کهکشان راه شیری ما است. یک کهکشان فسیلی زنده است که در تاریکی فضا، پنهان بود. مجموعه ای از ستاره ها است در فاصله سی میلیون سال نوری از ما، سرد و یخی. این کهکشان را تلسکوپ فضایی هابل در منطقه ای انبار از ستاره های کوتوله یافت. فضا شناسان سی وشش کهکشان از این نوع را در همسایگی راه شیری ما یافته اند.دانشمندان پس از رصد کهکشان بدین یک دریافتند، که عمر این کهکشان سیزده میلیارد سال است. چیزی از زمان پیدایش فضا. به سبب فاصله بسیار دوری از دیگر کهکشان ها، این کهکشان، بدون آسیب، و زنده مانده است. دانشمندان آن را فسیلی زنده و مانده از آغاز پیدایی عالم می خوانند. از سی و شش کهکشان کشف شده، بیست و دو کهکشان، در همسایگی راه شیری اند، که به سبب تاریکی و باریکی، کمتر دیده شده اند.
تلسکوپ تس، برای شکار بیست هزار دنیای تازه، به فضا پرتاب می شود. تلسکوپی که راکت سپیس ایکس، آن را راهی فضا می کند تا دنیا های بیگانگان در فضا را شناسایی و شکار کند. تس درمدار بسیار بالای زمین خواهد چرخید. گردشی که چهارده روز به درازا خواهد کشید، و برای نخستین بار، اطلاعاتی تازه، از دنیاهای نادیده دیگر راهی زمین می کند. پیش تر تلسکوپ کپلر، نشان داده بود که بیش از دومیلیون سیاره قابل سکونت در کهکشان راه شیری است. نه داغ و نه سرد با آب جاری بر آن.
رادیو تلسکوپ آر جی بو در پورتوریکو، پس از شنیدن اتفاقی این موج در سال 2007 در سال 2015 آن را رصد کرد. موج های رادیویی بسیاری از کنار گوش سیاره ما می گذرند، اما تنها اکنون به مدد تجهیزات پیش رفته فن آوری، می توان آن ها را رصد کرد. این علائم می توانند از سیاه چاله ای در نزدیکی ما هم بیایند. اما باید دید، این موج ها، پیامی از سوی موجودات فضایی بیگانه نیست، که قصد ارتباط با ما را دارند.؟ تجهیزات امروز، پاسخگوی چنین پرسشی نیست.
این صدای مرموز و سریع رادیویی که از ژرفای فضا آمده ، می تواند دست پخت موجودات موجودات بیگانه فضایی باشد ستاره شناسان، برای دومین بار، فوران انرژی سریع رادیویی از اعماق فضا را رصد کرده اند. برخی از کارشناسان می گویند: این، می تواند پیامی از سوی موجودات هوشمند و بیگانه در فضا باشد. شاید. مرکز انتشار این موج های کوتاه و سریع در میلی ثانیه شناخته نیست. ضربانی از میلیاردها فاصله سال نوری در بیرون از کهکشان ها، راه شیری، شاید از سیاه چاله ها و ستارگان نوترونی باشد. شاید.
در سال 2001 یک پژوهشگر، یک ضربان میکرو رادیو را در دانشگاه ویرجینیا شکار و ثبت کرد. سیگنالی که از ابرهای ماژلان در ژرفای آسمان می آمد. تلسکوپ شکارگر سیگنال های رادیویی مستقر در استرالیا، یکصد ساعت به رصد نشست، اما نشانه ای از آن نبود. دانکان لوری مر، از سال 2006 بر این سیگنال های فضایی، کار می کند. سیگنال های رادیویی آمده از اخترهای موسوم به اخترهای تپنده. دانشمندان می گویند این سیگنال ها از ستاره ها یا ابر ستاره ها منفجر شده می آیند. اکنون آخرین ضربان رادیویی، از کهکشانی بسیار دور ثبت شده است.
یکی از مهمترین آداب اجتماعی آشوریان ایران، چنین بوده که هرگاه جمعیت آنان در شهری روی به فزونی نهاده است، آنان به تاسیس انجمنهای ملی و فرهنگی و اجتماعی مبادرت نموده اند. به همین جهت بود که در سال 1898، پس از مهاجرت عده ی کثیری از جوانان آشوری-کلدانی ساکن سلماس به تهران و استخدام در وزارتخانه ها و ادارات دولتی، بنیان اولیه ی انجمن آشوریان تهران گذارده شد.