عسل طول عمر غریبی دارد. پژوهشگران در گور مصریان، ظرف هایی پرازعسل پیدا کرده اند، که هزاران سال پیش تهیه شده اند و هنوز قابل خوردن است. ترکیبات آنتی باکتریال های بسیار و اسید های قوی و مواد دیگر، عسل را قادر می سازند، که هزاران سال بماند. اگر در یک حفره بسته در جایی سرد سال ها می ماند اگر، شکرک زد، آن را در جای گرم بگذارید تا صاف شود. گفته می شود، آثار مانده در اسپانیا، نشان می دهد که عسل، شش هزار پیش از میلاد تولید می شده است. در ترکیه ظروف 2400 سال پیش از تاریخ حاوی عسل پیدا شده است. مصری ها، در نگاهداری از زنبورهای عسل مهارت داشتند.
دانشمندان در آخرین پژوهش خود می گویند : پژوهش بر فرآورده های عسل ، ممکن است بر یافتن دارویی در درمان بیماری فراموشی یا آلزایمر ، منجر شود.پروتئین یافته شده در عسل ، مشابه پروتئین انسان است که قارد به ساخت سلول های بنیادی است. این زنبورهای کارگر که قفسه فروشگاه هارا از عسل پر می کنند ، در درمان بسیاری از بیماری ها، اثر گذارند. عسل در درمان ... ناباروری ها ، افزایش طول عمر و به تقویت سیستم دفاعی بدن می پردازد و اکنون خبر از درمان بیماری زوال عقل می دهد.
یکی از مهمترین آداب اجتماعی آشوریان ایران، چنین بوده که هرگاه جمعیت آنان در شهری روی به فزونی نهاده است، آنان به تاسیس انجمنهای ملی و فرهنگی و اجتماعی مبادرت نموده اند. به همین جهت بود که در سال 1898، پس از مهاجرت عده ی کثیری از جوانان آشوری-کلدانی ساکن سلماس به تهران و استخدام در وزارتخانه ها و ادارات دولتی، بنیان اولیه ی انجمن آشوریان تهران گذارده شد.