گونه ای آدامس یا سقز مانده از شش هزار سال پیش ، بسیاری از رازها را درباره انسان، آشکار ساخت. به کمک این آدامس ، دی.ان.ای صاحب آن شناسایی شد. همچنین باکتری ای که در دهان داشت و این که در عصر باستان چه نوع آدامسی را می جویدند.اثرهای دندان او ، هنوز بر آن هست.و جدای از آن ها ، صاحب آن ها ، صاحب آن نیز شناسایی شد. دختری با پوست تیره و چشمانی روشن. او در لایه هایی از«گِل» ، که محافظت می شد، کشف شد. جایی در منطقه باستان شناسی و در جنوب دانمارک. این نخستین آدامس باستانی کشف شده نیست. در دهه پیش، صمغ درخت غان به عنوان سقز در فنلاند هم در عصر باستان ،کشف شده بود.
یکی از مهمترین آداب اجتماعی آشوریان ایران، چنین بوده که هرگاه جمعیت آنان در شهری روی به فزونی نهاده است، آنان به تاسیس انجمنهای ملی و فرهنگی و اجتماعی مبادرت نموده اند. به همین جهت بود که در سال 1898، پس از مهاجرت عده ی کثیری از جوانان آشوری-کلدانی ساکن سلماس به تهران و استخدام در وزارتخانه ها و ادارات دولتی، بنیان اولیه ی انجمن آشوریان تهران گذارده شد.